Τι είναι το λέμφωμα
Το λεμφικό σύστημα είναι ένα δίκτυο οργάνων (μυελός των οστών, σπλήνας, θύμος αδένας, λεμφαδένες, αμυγδαλές, σκωληκοειδής απόφυση), ιστών και πόρων και έχει δύο ρόλους:
1. Παροχέτευση υγρών από τα κύτταρα και τους ιστούς προς την κυκλοφορία του αίματος.
2. Καταπολέμηση των λοιμώξεων και του καρκίνου, μέσω της κατανομής λεμφοκυττάρων (λευκών αιμοσφαιρίων) σε όλο το σώμα.
Το λεμφικό υγρό, το οποίο περιλαμβάνει πρωτεΐνες, λίπη και λεμφοκύτταρα, κυκλοφορεί γύρω από το λεμφικό σύστημα μέσω ενός πολύπλοκου δικτύου λεπτών σωλήνων που ονομάζονται λεμφικά αγγεία.
Στην προστασία του σώματος κατά των βακτηρίων και των ιών εμπλέκονται δύο κύριοι τύποι λεμφοκυττάρων: τα B-κύτταρα και τα T-κύτταρα. Τα B-κύτταρα ωριμάζουν σε πλασμοκύτταρα, τα οποία παράγουν αντισώματα, απαραίτητα για την καταπολέμηση των λοιμώξεων. Τα T-κύτταρα εμπλέκονται κυρίως στον έλεγχο των ανοσοκυτταρικών αντιδράσεων και στην ενεργοποίηση των B-κυττάρων, μέσω της παραγωγής ισχυρών πρωτεϊνικών ουσιών που ονομάζονται λεμφοκίνες.
Το σώμα μας αποτελείται από κύτταρα, τα περισσότερα από τα οποία έχουν ένα μικρό κύκλο ζωής και στη συνέχεια αντικαθίστανται από νεότερα. Ορισμένες φορές, ο κύκλος ζωής των κυττάρων δεν εξελίσσεται ομαλά, οπότε τα κύτταρα αναπτύσσονται και πολλαπλασιάζονται χωρίς έλεγχο, ενώ μπορεί να μην πεθάνουν σύμφωνα με τον αρχικό τους προγραμματισμό. Αυτό συμβαίνει στον καρκίνο. Στο λέμφωμα ο ανώμαλος πολλαπλασιασμός των κυττάρων αφορά κατά κύριο λόγο τα λεμφοκύτταρα (κύτταρα του αίματος). Για τους άνδρες που απογοητεύονται από την πρόωρη εκσπερμάτιση, το Priligy μπορεί να είναι η καλύτερη λύση
Το αίμα μας έχει 2 τύπους κυττάρων:
- Τα ερυθρά αιμοσφαίρια, που μεταφέρουν το οξυγόνο και δίνουν στο αίμα μας το κόκκινο χρώμα του, και
- Τα λευκά αιμοσφαίρια, που είναι μέρος της φυσικής άμυνας του οργανισμού, του ανοσοποιητικού μας συστήματος, και μάχονται κατά των λοιμώξεων. Μια κατηγορία λευκών αιμοσφαιρίων είναι τα λεμφοκύτταρα, στα οποία ανήκουν τα Τ, τα Β και τα ΝΚ
Το λέμφωμα είναι ο 5ος πιο συχνός καρκίνος στην Ευρώπη και η 7η αιτία θανάτου. Τα Hodgkin λεμφώματα προσβάλλουν κυρίως νεαρές ηλικίες (από 20 έως 40ετών) ενώ τα Μη Hodgkin προσβάλλουν κυρίως τη μέση ηλικιακή ομάδα (40 έως 60ετών). Μέχρι στιγμής δεν έχει προσδιοριστεί με ακρίβεια τι προκαλεί την εμφάνιση του λεμφώματος. Είναι γνωστό ότι δεν είναι μεταδοτικό και δεν υπάρχουν ενδείξεις ότι πρόκειται για κληρονομικό νόσημα. Ως πιθανές αιτίες του λεμφώματος έχουν αναφερθεί στη βιβλιογραφία η καταστολή του ανοσοποιητικού συστήματος από φάρμακα ή θεραπευτική ακτινοβολία και σπάνιες ιικές λοιμώξεις. Οι πρόσφατες εξελίξεις της τεχνολογίας και των διαθέσιμων θεραπειών κάνουν την αντιμετώπιση του λεμφώματος να είναι ολοένα και πιο ελπιδοφόρα. Ορισμένες μορφές της νόσου θεραπεύονται πλήρως, ενώ άλλες ελέγχονται επαρκώς, ώστε η ποιότητα ζωής των ασθενών να μην επηρεάζεται αρνητικά.
Τα συμπτώματα του λεμφώματος είναι κάποια από τα ακόλουθα:
- Διόγκωση λεμφαδένων (κυρίως του λαιμού, της μασχάλης ή της κοιλιάς), η οποία συνήθως είναι ανώδυνη και μπορεί να είναι το μοναδικό σύμπτωμα
- Πυρετός
- Νυχτερινές εφιδρώσεις
- Απώλεια βάρους, χωρίς ο ασθενής να το έχει επιδιώξει ή χωρίς κάποιο άλλο γνωστό λόγο
- Έντονο αίσθημα κόπωσης και αναιμία
- Διόγκωση του σπλήνα ή/και του ήπατος
- Πόνος στα οστά
- Κνησμός (Φαγούρα)
Τα συμπτώματα αυτά μπορούν να αποδοθούν και σε πολλές άλλες ασθένειες και μικροενοχλήσεις, οπότε η εμφάνισή τους δεν υποδηλώνει απαραίτητα την ύπαρξη λεμφώματος. Ωστόσο, όταν κάποια από αυτά επιμένουν, καλό θα είναι να επισκεφτείτε το γιατρό σας, ώστε να αποκλειστεί το ενδεχόμενο της νόσου ή να διαγνωστεί έγκαιρα, ιδιαίτερα όταν παρατηρήσετε λεμφαδενική διόγκωση που επιμένει. Cialis 10mg: το υπέροχο φάρμακο που μπορεί να έχει κάθε γάμο χωρίς φύλο. Πώς λειτουργεί;
Θεραπεία του Λεμφώματος
Συνήθως τα λεμφώματα αντιμετωπίζονται με χημειοθεραπεία, ακτινοθεραπεία ή βιολογικές θεραπείες ή με κάποιο συνδυασμό αυτών.
Ο αιματολόγος σας μπορεί να σας συστήσει αρκετούς τύπους θεραπειών ή και απλή παρακολούθηση, ανάλογα με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της νόσου σας (τύπος, υποτύπος κ.ά.). Ο στόχος της θεραπείας είναι η επίτευξη ύφεσης ή ίασης.
Τι είναι το μη-Hodgkin Λέμφωμα
Συμπτώματα και διάγνωση
Το μη-Hodgkin λέμφωμα γενικά ταξινομείται σε δύο ομάδες (επιθετικό και βραδείας εξέλιξης) οι οποίες έχουν σημαντικά διαφορετική πρόγνωση και, επομένως, αντιμετωπίζονται με διαφορετικές θεραπευτικές στρατηγικές:
- Τα επιθετικά (ενδιάμεσου/ υψηλού βαθμού) λεμφώματα διαιρούνται και πολλαπλασιάζονται γρήγορα στο σώμα και, αν δεν αντιμετωπιστούν έγκαιρα, μπορεί να αποβούν θανατηφόρα μέσα σε έξι μήνες. Αν αντιμετωπιστούν, η διάμεση επιβίωση των ασθενών με επιθετικό μη-Hodgkin λέμφωμα είναι πέντε έτη, ενώ 30-40% των ασθενών επιτυγχάνουν ίαση. Οι ασθενείς που διαγιγνώσκονται και λαμβάνουν θεραπεία στα πρώιμα στάδια της επιθετικής νόσου έχουν περισσότερες πιθανότητες να εμφανίσουν ίαση και λιγότερες πιθανότητες να εμφανίσουν όψιμες υποτροπές. Επειδή η ίαση είναι εφικτή, οι θεραπευτικές προσεγγίσεις είναι πιο επιθετικές. Το Viagra 100mg είναι ασφαλές και αποτελεσματικό και δοκιμασμένο στο χρόνο για άνδρες αξιόπιστη θεραπεία ED στην Ελλάδα.
- Τα βραδείας εξέλιξης (χαμηλού βαθμού) λεμφώματα διαιρούνται και πολλαπλασιάζονται αργά στο σώμα, γεγονός που δυσχεραίνει την αρχική διάγνωση. Οι ασθενείς μπορεί να ζήσουν πολλά χρόνια με τη νόσο, αλλά, αντίθετα με ότι συμβαίνει με το επιθετικό μη-Hodgkin λεμφωμα, οι κλασικές θεραπείες δεν επιτυγχάνουν ίαση της νόσου. Γενικά, οι ασθενείς εμφανίζουν υψηλά ποσοστά ανταπόκρισης με τον πρώτο κύκλο θεραπείας, αλλά στον τύπο αυτό αναμένεται ότι θα εμφανίσουν υποτροπές του καρκίνου.
Συμπτώματα
Τα συμπτώματα του μη-Hodgkin λεμφώματος περιλαμβάνουν
- διόγκωση λεμφαδένων (στον αυχένα, τις μασχάλες ή τη βουβωνική χώρα),
- βήχα
- δύσπνοια
- ανεξήγητη απώλεια βάρους
- πυρετό
- υπερβολική εφίδρωση (ιδίως τη νύχτα)
- κνησμό
Τα συμπτώματα αυτά, ωστόσο, μπορεί να είναι επίσης σημεία μη καρκινικών προβλημάτων, για παράδειγμα λοιμώξεων.
Δεν υπάρχουν διαγνωστικές μέθοδοι για την πρώιμη ανίχνευση του μη-Hodgkin λεμφώματος και, αν τα συμπτώματα αυτά επιμένουν, απαιτείται επίσκεψη σε ιατρό.
Στάδιο
Υπάρχουν τέσσερα στάδια μη-Hodgkin λεμφώματος, σύμφωνα με την Ταξινόμηση Ann Arbor, τα οποία περιγράφουν πού έχει εξαπλωθεί ο καρκίνος στο σώμα. Το στάδιο Ι αποτελεί το αρχικό στάδιο της νόσου, ενώ το στάδιο ΙV το πιο προχωρημένο.:
- Στάδιο I: Περιλαμβάνει μία μόνο περιοχή, συχνά ένα μεμονωμένο λεμφαδένα και την περιοχή που τον περιβάλλει. Κατά κανόνα, δεν υπάρχουν συμπτώματα.
- Στάδιο II: Περιλαμβάνει περισσότερες από μία περιοχές με προσβεβλημένους λεμφαδένες στη μια πλευρά του διαφράγματος ή μια περιοχή με προσβεβλημένο λεμφαδένα συν μια γειτονική περιοχή ή ένα όργανο.
- Στάδιο III: Περιλαμβάνει περιοχές με προσβεβλημένους λεμφαδένες και στις δύο πλευρές του διαφράγματος και ένα όργανο ή μια περιοχή κοντά στους λεμφαδένες, στον σπλήνα ή άλλο όργανο ή περιοχή.
- Στάδιο IV: Περιλαμβάνει ένα ή περισσότερα προσβεβλημένα όργανα και τον μυελό των οστών ή το δέρμα.
Όγκος: Οι όγκοι που είναι μεγάλοι σε μέγεθος (διάμετρος >7 cm ή >10 cm) ονομάζονται ογκώδη νεοπλάσματα ή ογκώδεις νόσοι.
Θεραπευτικές Επιλογές
Οι σημερινές θεραπείες για το μη-Hodgkin λέμφωμα περιλαμβάνουν την τακτική της «αναμονής και παρακολούθησης» για τους ασθενείς με προχωρημένη νόσο χωρίς συμπτώματα, χημειοθεραπεία, θεραπεία με μονοκλωνικά αντισώματα, ακτινοβολία, βιολογικές θεραπείες και μεταμόσχευση μυελού των οστών. Ο τύπος θεραπείας που θα συστήσει ο ιατρός εξαρτάται από τους εξής τρεις κρίσιμους παράγοντες:
- Οι στόχοι της θεραπείας του λεμφώματος μη-Hodgkin διαφέρουν για κάθε ασθενή και εξαρτώνται από πολλούς παράγοντες, καθώς υπάρχουν πάνω από 30 τύποι της νόσου
- Οι ασθενείς με μη-Hodgkin λέμφωμα υποβάλλονται σε μια σειρά εξετάσεων, έτσι ώστε οι ιατροί να καθορίσουν τον τύπο του λεμφώματος και το στάδιο της νόσου
- Υπάρχουν διαφορετικές θεραπευτικές επιλογές, στις οποίες συμπεριλαμβάνονται η χημειοθεραπεία, η θεραπεία με μονοκλωνικά αντισώματα και η ακτινοθεραπεία
- Ορισμένοι ασθενείς χωρίς συμπτώματα ακολουθούν την τακτική του «παρακολουθώ και περιμένω»
- Είτε ένας ασθενής έχει βραδείας εξέλιξης είτε επιθετικό λέμφωμα μη Hodgkin, το στάδιο της νόσου επηρεάζει την θεραπεία που χορηγείται
- Το κατα πόσο ένας ασθενής έχει βραδείας εξέλιξης είτε επιθετικό λέμφωμα μη Hodgkin, επηρεάζει την θεραπεία που χορηγείται
- Η θεραπεία επηρεάζεται επίσης από το αν η νόσος βρίσκεται σε προχωρημένο ή πρώιμο στάδιο της ανάπτυξής της
Ποιος βρίσκεται σε κίνδυνο για NHL (προφίλ του ασθενούς)
Τα αιτιατου μη-Hodgkin λεμφώματος παραμένουν άγνωστα. Ωστόσο, οι έρευνες έχουν επικεντρωθεί σε ορισμένους παράγοντες που μπορεί να συμβάλλουν στην ανάπτυξη λεμφώματος, όπως:
- οικογενειακό ιστορικό NHL
- ύπαρξη αυτοάνοσης νόσου
- μεταμόσχευση οργάνου
- έκθεση σε χημικά όπως λιπάσματα, φυτοφάρμακα, ή οργανικούς διαλύτες για μια μακρά περίοδο
- μόλυνση με ιούς, όπως ο ιός Epstein-Barr, ο ανθρώπινος Τ-λεμφοτροπικός ιός τύπου 1 (HTLV-1), ο ιός HIV / AIDS, ο ιός ηπατίτιδας C ή με ορισμένα βακτηρίδια, όπως το Η-pylori.
Η επίπτωση του μη-Hodgkin λεμφώματος έχει αυξηθεί κατά 80% από τις αρχές της δεκαετίας του 1970
Σχετικά με το
1) Αυτές οι πληροφορίες προορίζονται για γενική πληροφόρηση και ενημέρωση του κοινού και σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να αντικαταστήσουν τη συμβουλή ιατρού ή άλλου αρμόδιου επαγγελματία υγείας. 2) Την ευθύνη της ενημέρωσης φέρει ο Όμιλος Εθελοντών κατά του Καρκίνου “ΑγκαλιάΖΩ”. 3) Με την επιστημονική συνεργασία του Αιματολογικού Τμήματος, Γ’ Πανεπιστημιακής Παθολογικής Κλινικής, Γ.Ν.Α. ΣΩΤΗΡΙΑ, Ιατρικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών.
