Τι είναι η Παρασιτική Λοίμωξη του Εντέρου;
Το παράσιτο είναι ένας οργανισμός ο οποίος έχει εξελιχθεί έτσι ώστε να ζει εισβάλοντας στο σώμα ενός άλλου ζωντανού οργανισμού. Η Παρασιτική Λοίμωξη του Εντέρου είναι η πιο συνηθισμένη λοίμωξη επειδή η πλειοψηφία των παρασίτων είναι προσαρμοσμένα έτσι ώστε αν ζουν στα τοιχώματα των εντέρων. Η έκθεση σε συγκεκριμένα είδη παρασίτων τα οποία εισβάλουν στον γαστρεντερικό σύστημα οφείλεται συνήθως σε κατανάλωση μολυσμένου νερού ή κρέατος το οποίο δεν έχει μαγειρευτεί καλά (όπως το σούσι), επαφή με μολυσμένο χώμα, μετάδοση μέσω των κοπράνων ή του στόματος, κακή υγιεινή ή απορρόφηση μέσω του δέρματος. Η αποφυγή των μολυσμένων πηγών είναι πολύ σημαντική, καθώς τα παράσιτα του γαστρεντερικού συστήματος σπάνια μπορούν να μεταδοθούν με άλλα μέσα, όπως όταν μια μητέρα η οποία έχει μολυνθεί από νηματώδεις σκώληκες μεταφέρει την ασθένεια στο μωρό της μέσω του θηλασμού.
Επιπτώσεις στο σώμα
Σε πολλές περιπτώσεις, οι ενήλικες που έχουν μολυνθεί από παράσιτα μπορεί να είναι εντελώς ασυμπτωματικοί εκτός και αν τα παράσιτα αρχίσουν να αναπαράγονται σε πολύ μεγάλους αριθμούς ή ο ανθρώπινος ξενιστής έχει ένα συμβιβαστικό ανοσοποιητικό σύστημα.
Όταν εμφανιστούν τα συμπτώματα της Παρασιτικής Λοίμωξης του Εντέρου, έχουν την τάση να είναι τα ίδια ανεξάρτητα από το γεγονός ότι αυτή μπορεί να οφείλεται σε πολλά διαφορετικά είδη παρασίτων.
Τα πρώτα σημάδια είναι συχνά γαστρεντερικές επιπλοκές όπως διάρροια, πόνος στην κοιλιά, ναυτία και εμετός. Αν η παρασιτική λοίμωξη συνεχίσει τότε είναι πιθανό να επηρεάσει την απορρόφηση θρεπτικών συστατικών του ξενιστή τους και αυτό να έχει σαν αποτέλεσμα γενική αίσθηση αδυναμίας, απώλεια της όρεξης, χάσιμο βάρος και αιμορραγία στο έντερο η οποία μπορεί να οδηγήσει αναιμία. Ενδέχεται να υπάρχει κοκκίνισμα του δέρματος γύρω από τον πρωκτό ή το αιδοίο του ατόμου που έχει μολυνθεί.
Συγκεκριμένες ποικιλίες παράσιτων είναι ικανές να αλλάξουν μέχρι και την συμπεριφορά του ανθρώπινου ξενιστή τους. Το Toxoplasma gondii, για παράδειγμα, μπορεί μα μολύνει τον εγκέφαλο και να κάνει το άτομο να είναι πιο αυθόρμητο και σε μερικές περιπτώσεις μπορεί να οδηγήσει σε πνευματικές ασθένειες όπως η σχιζοφρένεια.
Τα παιδιά είναι ιδιαίτερα ευάλωτα σε ανεπιθύμητες επιπτώσεις από τα παράσιτα, όπως καθυστέρηση στην ανάπτυξη ή σωματικά και πνευματικά προβλήματα.
Αποτροπή
Μπορούν να χρησιμοποιηθούν αρκετά αποτρεπτικά μέτρα για να μειώσετε τις πιθανότητες Παρασιτικής Λοίμωξης του Εντέρου.
- Αποφύγετε τις βρώμικες πηγές νερού. Πίνετε μόνο βρασμένο νερό ή νερό σε μπουκάλι και ποτέ λιμνάζον νερό (είτε σε εσωτερικό είτε σε εξωτερικό χώρο. Προσέξτε αν κολυμπάτε σε ποτάμια και λίμνες καθώς μπορεί να καταπιείτε μολυσμένο νερό.
- Καταναλώνετε μόνο κρέας το οποίο έχει μαγειρευτεί καλά. Σε συγκεκριμένες περιοχές, μπορεί να είναι απαραίτητο να μαγειρέψετε μέχρι και τα λαχανικά.
- Πλένετε τα χέρια σας καλά, ιδιαίτερα αν έρχεστε σε επαφή με ζώα ή το έδαφος.
- Φορέστε παπούτσια όταν είστε σε εξωτερικό χώρο.
Διάγνωση
Υπάρχει μια μεγάλη ποικιλία εντερικών παράσιτων και η περιγραφή των συμπτωμάτων για το καθένα είναι αδύνατη έτσι ώστε να γίνει μια διάγνωση. Οι πιο συνηθισμένες μέθοδοι κλινικών δοκιμών περιλαμβάνουν την εξέταση κοπράνων για παράσιτα ή αυγά, ή εναλλακτικά η τοποθέτηση μιας ταινίας στον πρωκτό για την αναζήτηση σημαδιών μιας παρασιτικής λοίμωξης.
Θεραπεία
Η πιο συνηθισμένη θεραπεία για την Παρασιτική Λοίμωξη του Εντέρου είναι η χορήγηση στον ασθενή μιας φαρμακευτικής αγωγής η οποία είτε θα δηλητηριάσει το παράσιτο απευθείας ή, πιο συχνά, θα κάνει το παράσιτο ευάλωτο στην πέψη (έτσι ώστε να μην μπορεί να δηλητηριάσει τον ανθρώπινο ξενιστή).
Σε περίπτωση που ο κεστοειδής σκώληκας έχει μεγαλώσει πολύ, ενδέχεται να χρειαστεί εγχείρηση, αν και κάτι τέτοιο είναι πολύ σπάνιο καθώς μέχρι να φτάσουν τα σκουλήκια σε αυτό το μέγεθος ή σε πολύ μεγάλο αριθμό, ο ασθενής θα έχει τρομερούς πόνους και θα έχει επισκεφτεί γιατρό πολύ πριν η κατάσταση γίνει τόσο επώδυνη.